خوب دوستان عزیز مطالب رو اینطور شروع می کنیم اول شما باید خیلی ساده با الفبای کردی یا بهتر بگم نوشتار کردی آشنا بشید تا بتوانید مطالبی رو که به کردی و فارسی می نویسم خوب تلفظ کنید.
پس درس اول رو با الفبای ساده زبان کردی شروع می کنیم.
ویرایش: هەژار شنۆیی
بدانید بعد کامل توضیح دادە میشە با صوت ولی فعلا ساده توضیح می دهیم.
نویسه های زیر الفبای کُردی را نشان می دهند :
صامت (بی صدا ) :
ئـ / ب / پ / ت / ج / چ / ح / خ / د / ر / ڕ / ز / ژ / س / ش /ع / غ / ق / ف / ڤ / ک / گ / ل / ڵ / م / ن / و / ه / ی / ( 29 نویسه )
مصوت ( صدادار ) :
ـه / ێ / ۆ / ا / وو {او کشیده} / ی / و {او کوتاه} / بزرۆکە / ( 8 نویسه)
که در فارسی حرف های صدادار به این شکل می شود:
ـَـــِـــــُــ و و(اوی کوتاه) آ ای بزرۆکە
نکته مهم
در نوشتار کردی تمام صدادارها در نوشتن می نویسند و همانطور که از دهان خارج می شود همانطورم نوشته می شود
مثلا: خواهر در نوشتار کردی با همان تلفظ فارسی میشه: خاهەر، یا خویش= خیش
بزرۆکە:- در الفبای عربی نویسه ایی برای بزرۆکە در نظر گرفته نشده اما در الفبای لاتین از نویسه " i " استفاده می شود.
- بزرۆکە (bzroka) صوتی نزدیک به صوت کسره است که در رسم الخط لاتین به صورت " i / I " نشان داده می شود . عرب آنرا کسره ی مختلسه یعنی کسره کی، کوتاه می خوانند . " بزر " در کُردی به معنی گم شدن است .
مثل : بردن
درباره این سایت